VandeStreek Turf ’n Surf – Belgian Tripel

“Een Tripel brouwen is helemaal niet zo moeilijk” hoor ik regelmatig. Maar een goede Tripel wel! Voor mij is er 1 Tripel die met kop en schouders boven de rest uitsteekt (Westmalle) en zijn er enkele die daar in de buurt komen. De rest is van prima middelmaat tot broddelwerk.

Innoveren met bijzondere kruiden, gekke mout of exotische hop? Doe maar niet, het verbloemd in bijna alle gevallen dat het eigenlijk een matige Tripel betreft.

En toen was daar VandeStreek Turf ’n Surf. Eén met een beetje gerookte mout en een snufje zout... Nekharen overeind, maar van de bieren van de gebroeders Van de Streek werd ik altijd wel blij, dus toe maar.

In de basis is dit een serieus goede Tripel. Stevig en toch soepel drinkbaar. Ruim in de hopgift, maar wel in balans met de rest. Fruitige esters die aan perensnoep en abrikozenjam doet denken. Een iets kruidige, fenolische touch. Zwaar, maar niet te boozy. Niet nodeloos ingewikkeld, maar allerminst simpel. Hoewel, rookmout en zout kan je bestempelen als nodeloos ingewikkeld, maar het pakt perfect uit. Het blijft subtiel en werkt als een perfecte smaakversterker.

Een Tripel met een twist: ik blijf anti, en juist daarom nomineer ik dit bier! Dit is de uitzondering op de regel. En perfect uitgevoerd. Daarbij is het verhaal mooi en ik hou van verhalen. Het bier staat op 1 2 en 3, het verhaal geeft kleur: Sander en Ronald van de Streek die een Tripel willen brouwen en opzoek zijn naar de VandeStreek twist. Na meerdere Tripels besluiten ze een plonsje gerookte Islay whisky en een snufje zout in hun Tripel te gooien. Ik denk dat het heel ranzig was, maar het idee was er en de uiteindelijke uitvoering een schot in de roos!